In New York, “Speak easy, boys! Speak easy!”
Τα speakeasies, εκείνα τα σκοτεινά μπαρ που σέρβιραν παράνομα αλκοόλ τα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης και που πήραν την ονομασία τους από μία ιδιοκτήτρια παράνομου σαλούν στο Πίτσμπουργκ που κάθε φορά που κάποιος έδινε μεγαλόφωνα την παραγγελία του εκείνη έλεγε «Speak easy, boys! Speak easy!”, ήρθαν και πάλι στο παρασκήνιο και έχουν εισβάλλει δυναμικά στη νυχτερινή ζωή της Νέας Υόρκης. “Angel’s Share”, 8 Stuyvesant Street New York, New York! Εκείνο το βράδυ, 8 Αυγούστου του 2013, αποφάσισα να περιπλανηθώ μόνη μου στο Μανχάταν, σε έναν από τους πιο παλιούς δρόμους της Νέας Υόρκης. Εκεί, στον γραφικό αυτό δρόμο όπου πολλές ρετρό ταινίες έχουν γυριστεί, εγώ έψαχνα να ξεδιψάσω την φαιά ουσία μου με άφθονο αλκοόλ.
Όχι, δεν έψαξα στο διαδίκτυο. Απλά ξεχύθηκα σαν χείμαρρος στους δρόμους και ακολούθησα του ένστικτό μου ξεγλυστρώντας από την παρέα μου που κοιμόταν στο ξενοδοχείο. Και το ένστικτό μου δεν με απογοήτευσε –ποτέ του δεν με απογοήτευσε!
Φόρεσα λοιπόν ένα μαύρο ξώπλατο φόρεμα, έδωσα στο δέρμα μου τους τόνους του αρώματός μου και ακολούθησα τον ρυθμό που με πρόσταζαν οι γόβες μου. Πήρα ένα από εκείνα τα κίτρινα ταξί -που τόσο ήθελα να εισβάλλω σε ένα από αυτά μετά την γνωστή ταινία του Martin Scorsese με τον Robert De Niro και την Jodie Foster, “The Taxi Driver”- και ζήτησα από τον ταξιτζή να με πάει σε ένα μπαρ με καλό ποτό που όμως δεν θα μπορούσα ποτέ να ανακαλύψω μόνη μου. Ο ταξιτζής γέλασε και μου είπε ότι χρειάζομαι ένα speakeasy. Βλέποντας λογικά το απορημένο μου βλέμμα από το καθρεφτάκι του, και πριν να προλάβω να ρωτήσω, μου εξιστόρησε εν ολίγοις την ιστορία των μπαρ αυτών. Αμέσως ένιωσα ένα είδος ηδονής να διαπερνάει τους εγκεφαλικούς μου νευρώνες και αφέθηκα στις γνώσεις του ταξιτζή. Όταν επιτέλους φτάσαμε στον προορισμό που είχα αφεθεί κάποιος άγνωστος να με οδηγήσει, ο ταξιτζής σταμάτησε έξω από ένα διώροφο κτήριο, υποδεικνύοντάς το και λέγοντάς μου ότι φτάσαμε. Εγώ το μόνο που έβλεπα ήταν μία καφετέρια στο ισόγειο υπό την ονομασία “PANYA” και…
«The speakeasy is on the first floor. There are no signs in speakeasies» (Το speakeasy είναι στον πρώτο όροφο. Δεν υπάρχουν πινακίδες στα speakeasies) μου είπε. Τον πλήρωσα και ανέβηκα στο μαγαζί. “Angel’s Share”… Το μερίδιο του αγγέλου. Το αλκοόλ που εξατμίζεται από τα βαρέλια κατά τη διάρκεια ωρίμανσης.
Μπαίνοντας στον χώρο, κοντοστάθηκα για λίγο και άφησα από τα χείλη μου να ξεγλιστρήσει ένα μειδίαμα. Χαμηλός φωτισμός, ερωτική jazz μουσική, ένα μπαρ γεμάτο όλων των ειδών τα ποτά, ένας πίνακας σε μπαρόκ ύφος να δεσπόζει πάνω από το μπαρ, μια τζαμαρία ο μεσάζοντάς σου με τον έξω κόσμο… Ο έξω κόσμος τόσο αδιάφορος και τόσο ενδιαφέρον από εδώ μέσα.
Έκατσα στο μπαρ. Τα cocktails στον κατάλογο γέμιζαν το μάτι σου –έπρεπε όμως να διαλέξω ένα γι’ αρχή, και είμαι καταραμένη από τη φύση μου να διαλέγω πιο εύκολα ρούχα από cocktails. Ο bartender, αναγνωρίζοντας την αναποφασιστικότητα στο βλέμμα μου, αποφάσισε να με ρωτήσει αν χρειάζομαι βοήθεια. Του χαμογέλασα και του απάντησα ότι συνήθως πίνω σκέτο ουίσκι, αυτή τη φορά όμως θα ήθελα να αφεθώ στην μίξη ενός cocktail. Μου πρότεινε το “Stormy Weather”, ένα cocktail που όχι μόνο είχε ως κύριο συστατικό το αγαπημένο μου ποτό –το ουίσκι- αλλά για μεγάλη μου τύχη περιείχε και την πολυαγαπημένη κανέλα –καθώς και τζίντζερ- και ήταν ένα από τα cocktails που, απ’ ότι κατάλαβα, γεννήθηκε σ’ εκείνο το μπαρ. Αφέθηκα στη μεστή και καθαρή του γεύση και άφησα την ατμόσφαιρα και τη μουσική να παρασύρει τη φαντασία μου. Για λίγο αισθάνθηκα ότι είχα μεταφερθεί στα χρόνια της ποτοπαγόρευσης και φαντασιωνόμουν τον εαυτό μου ως μία άλλη femme fatale της Charleston που μοιραζόταν τη φρενήρης ζωή των πρωταγωνιστών του “The Great Gatsby” του F.Scott Fitzgerald. Τα μαλλιά μου κοντό καρέ, στολισμένα με ένα λευκό πούπουλο, κατάλευκα λαμπερά μαργαριτάρια κρέμονταν από το λαιμό μου, κι άλλα μαργαριτάρια, στο χέρι μου αυτή τη φορά, μια μεταξωτή φούστα κατάλευκη με σούρες να χαϊδεύει τρυφερά την επιδερμίδα μου και… Ένα κέρασμα και ένα φλερτ διέκοψε απότομα τη φαντασία μου.
Το υπόλοιπο σενάριο δημιουργήστε το μόνοι σας όπως η φαντασία σας σάς προστάζει. Εγώ, απλά έβαλα το μερίδιό μου… για το δικό σας ταξίδι στην Νέα Υόρκη μάθετε περισσότερα ΕΔΩ
Ingrid-Αμαλία Schenk
